MAASTRICHT | Voor Sunvest Ontwikkeling B.V. werken we aan de inrichting van een zonnepark op het Lanakerveld in de gemeente Maastricht. Na in 2019 de tender hiervoor gewonnen te hebben, werd in 2020 in samenwerking met veel partijen een uitwerking gegeven aan de gepresenteerde ideeën. Ons belangrijkste oogmerk is, recht te doen aan de energie-ambitie van Maastricht met respect voor dit oude beeldrijke Limburgse grenslandschap.
Het plan richt zich op het voorkomen van erosie door water zo direct mogelijk in de grond te laten zijgen, het afstromende water zo vroeg mogelijk te bufferen en het overlopende water zo traag mogelijk af te voeren naar de Zouwe, de centrale watergang, in het dal. Het water wat bij grote buien niet onder de panelen en in de stroken bloemrijk grasland en beplanting in de grond zakt wordt door swales (wadi’s) op relatief korte afstand vastgehouden en over een langere periode weer afgegeven aan het grondwater.
Het historische landschap is kleinschalig met akkertjes en holle wegen. De eerste stap voor een goede landschappelijke inpassing is om aan deze schaal tegemoet te komen en de traditionele wegen te respecteren. Het park wordt daarom ingedeeld in zes velden. De geleding is tevens een middel om erosie en waterhuishouding goed te regelen en een ecologische dooradering van het plangebied mogelijk te maken.
Het specifieke reliëf in het gebied met randen, wallen, veldkeien en holle wegen schept kansen voor de ontwikkeling van meer leefgebied voor de das, de steenuil, de kerkuil, patrijzen en amfibieën zoals de rugstreeppad (bij poel). We concentreren ecologische ontwikkelingen hiervoor op plaatsen waar veel reliëf en variatie in vochtigheid is en combineren het zoveel mogelijk met het watersysteem.
Het zonnepark ligt langs een bestaande fiets- en wandelroute. Het park draagt bij aan de beleving op deze route doordat er een kralensnoer van plekken langs het pad voorziet in steeds andere aspecten van dit landschap, natuur en historie. De grote tijddiepte van het gebied spreekt tot de verbeelding. Het openbare fietspad levert hierbij kijkvensters en informatiepanelen die verwijzen naar zichtbare en onzichtbare archeologische en landschappelijke structuren.
